از همان سال‌های نوجوانی، میان کتاب‌هایی که lمی خواندم و دفترچه‌هایی که با گزارش‌ها و یادداشت‌ها پر می‌شدند، بی‌آنکه بدانم، تخم نویسندگی در من جوانه زد. آن روزها فقط می خواندم، بی‌خبر از اینکه همین علاقهٔ ساده، بعدها تبدیل به پناه امن من می‌شود؛ جایی که ذهنم آرام می‌گیرد و روحم نفس می‌کشد.
در دانشگاه، با نوشتن مقاله‌ها و جست‌وجوی بی‌وقفه میان واژه‌ها، کم‌کم مسیرم روشن‌تر شد. روزی از خود پرسیدم:
«میان همه‌ی توانایی‌هایم، چه چیزی واقعاً جان مرا سیراب می‌کند؟»
پاسخ، پس از تجربه‌ها و فراز و نشیب‌های بسیار، در نوشتن پیدا شد؛ در همان جایی که کلمات به زندگی معنا می‌دهند.
برای پرورش این استعداد، قدم به دوره‌های حرفه‌ای گذاشتم و موفق شدم **مدرک بین‌المللی نویسندگی و تولید محتوا** را از *باشگاه نوآوران فناوری یونسکو* دریافت کنم. از آن پس، نوشتن برایم تنها یک مهارت نبود؛ پلی شد میان آنچه هستم و آنچه می‌خواهم بسازم.
امروز، با عشق به ادبیات و شناخت هوش مصنوعی، تلاش می‌کنم میان این دو جهانی که دوست‌شان دارم پیوندی تازه بسازم.
جایی که خیال در قالب کلمه جان می‌گیرد و با کمک فناوری، به شکل تصویر و معنا در می‌آید.
